Visit my new site
http://rcaps007.wordpress.com
November 20, 2007
Wordpress
Posted by
ryan padilla
at
Tuesday, November 20, 2007
0
comments
Pagkawala ni Miguel at Ang Kwento ni Idang
Dalawang araw ng nawaala si Miguel. Walang nakapagsasabi kung nasan siya.
Walang nakakita.
Walang nakakaalam...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kahit hindi aminin na siya ay naga-alala sa batang ni minsan ay di niya pinakitaan ng maganda, bakas sa mga mata nito ang matinding paga-a-alala. Hindi siya mapakali sa kaiisip kung ano na ang nangyari sa munting pobre.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bata pa lang si Ida ng maharap sa hamon ng buhay.
Lumaking ahon kahit papano sa hirap ang pamilya ni Ida. Isang pulis Tondo ang ama niya, samantalang isang sugarol ang ina nya. Halos lahat ng luho ay kahit papano ay naibibigay ng kanyang ama.
Laruan.
Damit.
Kahit ano pa man ang hilingin ay ibibigay nito sa unika ija niya. Ngunit siya naman ang kabaliktaran ng kanyang ina. Halos isuka siya nito at kinamumuhian.
Anak sa pagkadalaga si Ida.
Na-rape ang kanyang ina at siya ang naging bunga. Lumaki siya ng walang ama. Hanggang nakilala siya ni SPO2 Victor Angeles. May asawa ito ngunit pinagkaitan ng anak. Napamahal na sa kanila ang batang gusgusin at puro pasa.
Pinakain.
Binihisan.
Ngunit damitan man siya ng maganda ng kanyang bagong pamilya, binibenta lang ito ng kanyang ina. Para lang may maipang-sugal.
Namatay sa aksidente ang kanyang bagong pamilya.
Wala na siyang tatay, nawalan pa ng mapagmahal na ina.
Pasko noon ng may isang lalaki ang naghahanap ng bata, handang bayaran kahit magkano. Dali dali naman ang kanyang ina na ibinugaw ang anak sa matandang lalaki ng manyakis.
Labing apat na taong gulang siya, nawala ang kanyang pangarap, pati ang dangal na tanging kayamanan niyang natitira, gumuho na lahat ng mga sandaling ginagahasa siya ng lalaking matanda.
Walang magawa ang batang Ida kung hindi umiyak lang ng umiyak.
Posted by
ryan padilla
at
Tuesday, November 20, 2007
0
comments
November 17, 2007
Commercial Junk
Commercials are tend to hipnotize its viewers and let them think that these products are worth a try.
Whitening pills that you take daily as an antioxidant and for that extra white skin is actually good for you, except that it's also bad for your kidney's. It's main ingredient, glutathione, is intended to cure or somehow treat Alzheimer's and Parkinson's diseases. It's like taking a cough syrup at night if you cant sleep with out having any cough. The only side effect of this drug to your system is having kidney failure in the long run of using this supplement.
But dont worry guys, you can always run to the pharmacy and grab one of the OTC "kidney" care drug. It promises to protect your kidney's to the harsh effects of the other "supplements" that you take on regularly.
Your kids does not eat veggies? Another pharmaceutical lab has an answer, veggy capsule. Everything that you may find on your regualr greens can be found in this "miraculous" capsule. so throw those veggies to the trash can and buy some "miracle" capsules now!
Are you lacking with Vitamin C? This commercial really touched my soul. Having many kids and living below the poverty line is a breeze and is easy as one two and three, you can protect them buy buying some Vitamin C supplements. So throw those condoms and pills away, cause nobody's gonna stop you now from having more kids.
Water crisis? Who cares! As long as we have shampoo! We can all take a shower anytime, anywhere, even ten times a day!
More to come! Soon!
Posted by
ryan padilla
at
Saturday, November 17, 2007
0
comments
November 14, 2007
Ang kababalaghan sa likod ng kangkungan (RATED R, NOT!)
By: Ryan "The Master" Padilla, Olive "Yaoi Queen" Gregorio, and Gwen "The Fetus" Bandibas
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Note: This post is ALSO intended for minors (18 and below). HAHAHA
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Trivia: This story was created by a group of bored students of St. Martin Montessori School. Their current topic in Chem Lab was how to make wines. Gwen has nothing to do with this. We just used the back page of her notebook to write this story.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Magtatakipsilim na" bulong ni Juan kay Maria. Para bang nagyayaya na gawin na nila ang dati pa nilang gustong gustong gawin, nangangati na natutuwa si Juan habang hinihintay ang sagot ni Maria. At ilang saglit pa ay napa OO ang dalaga sa matagal ng kahilingan ng nobyong makulit at laging namimilit.
"Doon tayo sa likod ng kangkungan" Sambit ni Juan sa dalaga.
"Bakit doon pa? Baka may makakita sa atin at maeskandalo pa tayo sa gagawin natin?" Sagot na malumanay ni Maria.
"Hindi, ako ang bahala. Gabi na kaya naman wala ng masyadong tao na dadaan sa likod ng kangkungan."
At wala na ngang nagawa ang dalaga kung hindi panghawakan ang salita ng nobyo.
Alas siyete na ng gabi ng magsimula ang dalawa. Tahimik ang lugar. Tunog ng mga insekto lang ang maririnig mo. Nang napasigaw si Maria ng...
"OOOOOOOOOOOOHHHHHHHHHHHHH"
"AAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH"
"Tama na Juan, masyadong matigas, wag mo ng ipilit kung ayaw pumasok. Alam mo naman na ngayon ko pa lang gagawin ito."
"Nandito na tayo Maria, ngayon ka pa ba aatras? Dadahan dahanin ko na lang para d ka masaktan."
Patuloy ang pagkaluskos ng mga kangkong sa may kangkungan, ng Sumigaw naman si Juan ng...
"AARRRRRRRRAAAAAAAAAYYYYYYYYY"
"Sabi ko naman sayo Juan na huwag mo ng ipilit dahil sa masikip nga ang butas, yan tuloy,nasugatn ka. Halika, at ilapit mo at hahalikan ko ang sugat."
"OK lang ako,malapit na tayo eh, isa pang subok at magagawa na natin ito ng tama mahal ko." Sagot ni Juan.
Ilang saglit pa ay napasigaw silang pareho. Nakaraos din sila sa hirap na pinagdaanan. Umapaw ang malagkit na mainit init na katas. Malugod naman na tinikman ito ng dalaga.
"Sarap ng katas Juan"
"Bakit ba ngayon lang ako pumayag na gawin ito?" Sambit ni Maria sa binata.
"Pero mahal, d pa dyan nagtatapos ang pag gawa ng KANGKONG WINE, piniga pa lang natin ang katas mula sa kangkong. kelangan pa natin yan iferment para mas maging masarap ang ating wine" Sabi ni Juan sa dalaga na sabik makainom ng alak.
"Ganun ba talaga dapat katagal?"
"Sige maghihintay ako para matikman ang ginawa nating KANGKONG WINE"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
At dyan po nagtatapos ang kwento ng pag gawa ng KANGKONG WINE!
Sana po ay nasiyahan kayo sa aming munting kwento na ginawa pa noong kami ay 3rd year highschool pa! :)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feel free to comment guys.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
END
Posted by
ryan padilla
at
Wednesday, November 14, 2007
0
comments






